Mijn eerste tentje en gelijk heel leuk. Lief object/poppentheater voorstellinkje over een gietertje dat een held wil worden. Poppen/objecten zien er niet alleen leuk uit, maar worden ook spannend gebruikt. Extra gewei voor de technicus (die er met zijn kapsel ook heel middeleeuws uitzag) en heel gezellig meespeelde af en toe. De fiets en het grote gevecht krijgen ook een gewei. Gewoon gaan, zulk leuk kindertheater voor twee euro gaat je niet snel lekken.

Ze is in staat om te boeien, te ontroeren en steeds te wisselen van de vele stemmingen die een persoon als Fien de la Mar heeft getoond. Elske sleept je mee in het onstuimige leven van een artieste. Ze speelt de sterren van de hemel, raakt je in het hart, emotioneert en weet je een beeld te geven van het leven van Fien. Met haar mooie stem en perfecte uitstraling, in een goed verzorgde ambiance weet zij de herrie van de omgeving te vervagen.
Een absolute must! Een parel van het festival!!

we moesten heel lang wachten omdat er trommelaars bezig waren.ze hadden het een keer geprobeerd maar er was teveel kabaal dus we moesten wachten.binnen verschoof het kussentje een beetje.de kostuums waren niet mooi maar ook niet slecht.de acteurs deden goed hun best.op het laatst ging de man onder de man ( pop ) vandaan.
van Fieke Thijssen

in het begin konden we nog niet naar binnen want er was een band bezig. daarna konden we naar binnen we kregen in het begin een particulier daarop stond wat het publiek moest doen. het was aangegeven met cijfers er stond ook een nummerbord daarop stonden de nummers die ook aangegeven waren op het blaadje. het was een soort cowboy film het publiek maakte alle geluiden die erbij hoorden.
een man had een banjo die zong een heel droevig liedje, wij moesten toen net doen alsof we huilden, dat was best grappig. een man werd opgehangen. dat was het EINDE.
Groetjes, BRAM THIJSSEN
uit ROGGEL!!!

Prachtige, poetische, dansante en -zoals het hoort bij circustheater- spectaculaire voorstelling. Zaal ging uit z’n dak. Ik ook. Het hele decor als percussieinstrument was ook indrukwekkend.

Een beetje gedoetje, deze acrobaten die hun kunstje tot voorstelling willen oprekken. De volgorde is inwisselbaar, het drama noodzaakloos en storend is de ‘live’muzikant die aan de handeling moet deelnemen. Ik twijfel over een geweitje voor de moeilijkste kunstjes.

leuke voorstelling als je zelf aan acrobatiek doet. Wel veel trucjes en het verhaal was er niet. Wat zijn trampolines en trapezes toch leuk. Ik werd er erg zweverig en springerig van.

Paul Clark is je buitenissige natuurkundeleraar die je meer leert over het leven dan over natuurkunde. Mooie trucs, eigenzinnige systemen, alleen de ontroering mist meestal. Meest opvallend vond ik dat ‘Tabula Rasa’ bijna als nieuw klonk: een hele prestatie. Dit was precies het soort voorstelling dat ik wilde zien na een theaterloze zomer.

Circus en spektakel. Dat viel nogal mee. Mijn stoel (kent u rij 20 a in Theater aan de Parade? was een stuk spannender. Waar ging het allemaal om. Zes jongeren en een trampoline, een soort Urban/Mad Max vormgeving en een hele goeie truc. Jammer dat we daar zo lang en veel om heen moeten krijgen. Vooral de Gerauschmacher irriteerde mij. Waar ontbrak het aan, spanning, timing (elkaar op tijd opvangen is wat anders dan elkaar spannend opvangen)en sex.

Jammer dat het bij een idee blijft. Verder wordt alles uitgelegd alsof het Parade publiek dom is.