Deze voorstelling heb ik gezien op Oerol. Fris en leuk gespeelde klucht, met aan het het eind meerdere zeer verrassende wendingen. Het geheel had misschien iets korter gekund, maar door de perfecte lokatie is dat gauw vergeten.

Mooie kleine pareltjes en een kijkje in de keuken van professionele jeugdtheatermakers.Vooral de vergeetachtige oude dame was realistisch gespeeld.Leuk om te horen waarom een schrijver een stukje schreef. Jammer dat er na de stukjes weinig tijd was voor interactie met het publiek. Artemis blijft plezieren. Mijn complimenten.

Geweldig! Je zit recht onder de dansers en kan dus vanalles zien! Tenen en mond afdrukken op het glas, haren op benen die op het glas plakken. Het lijkt alsof je zelf meedanst, je wordt in de dans betrokken. Ze kijken je aan, dagen je uit. Echt vernieuwend en zeker de moeite waard!

Erg origineel concept, heel bijzondere ervaring. De dansers en danseressen zijn erg spontaan, hebben leuk contact met het ‘onderliggende’ publiek en hebben zichtbaar plezier in de voorstelling. Een aanrader!

Niels

Als ik je over 5 jaar op de fiets tegen kom zal ik zeker zwaaien en zal ik deze prachtige theater-ontmoeting op 10 meter hoogte zeker niet vergeten zijn. Prachtig en spannend!!!

De dansers van de Spaanse groep Producciones Imperdibles (= niet te verliezen producties) spelen drie verschillende mini-balletvoorstellingen van telkens 8 minuten op een glazen podium. Daaronder staan een stuk of dertig ligstoelen, van waaruit de bezoekers tegen kruis en voetenwerk van de dansers aankijken. Dat kost dan wel 2 euro.Je kunt ook om het podium heen gaan staan en dan is het gratis.Er is een flamenco-achtige act en de twee andere stukken zijn wat algemener modern ballet. De muziekkeuze is prachtig, ik herkende o.a. Sjostakovitsj. Ook de belichting is fraai.”Kijkend naar de lucht” (Mirando al cielo) geeft wel een heel bijzondere kijk op dans.

Wat voelen wij ons belazerd. The Lunatics hebben afgedaan door op een unieke locatie mensen te lokken en dan een dergelijke slechte uitvoering te maken. Ik adviseer de organisatie deze voorstelling direct van het programma te verwijderen zodat niet nog meer bezoekers zo teleurgesteld worden.

Genoten van de voorstelling “Nagras” van de vlaamse toneelgroep “De Onderneming”. Het stuk speelt zich af in de open lucht in het fraaie Heempark aan de Zuiderplas aan de rand van Den Bosch. Het park is teven “foyer”: banken en lange tafels staan er onder schaduwrijke bomen en tussen het struikgewas. Wachtende op de aanvang drink je hier een koel glas water of een glaasje rode wijn. Het speelveld is onder een oude eik en je zit op een halfronde tribune die door de groep zelf is gemaakt. Dit ambachtelijke vind je ook terug in het toneelspel en de vindingrijkheid waarmee de eenvoudige rekwisieten het stuk ondersteunen, inclusief de geit Caroline.Plaats van handeling is het onherbergzame berggebied boven Marseille, waar de dorpen tot onbewoonde spookdorpjes vervallen. Jager Gedemus “vangt”de vrouw van een voorbijtrekkende scharensliep en probeert met haar een bestaan als boer op te bouwen. Zij gaan graan verbouwen, waarmee zij hun eigen brood bakken. De slotzin van het soms hilarische en in sappig vlaams gespeelde stuk is “Laten we gaan eten”, waarna alle toehoorders samen met de spelers plaatsnemen aan de inmiddels gedekte tafels in het park en genieten van een maaltijd met boerenbrood, geitenkaas, eigengemaakte confituur en vruchtenwijn. Een schitterende arcadische ervaring!

Prachtige voorstelling met veel dynamiek en enthousiasme gebracht. Mooi om jonge mensen op het toneel zo aan het werk te kunnen zien. Een thema dat raakt, waarin zowle jongeren als ouderen veel zullen herkennen. De moeite van het zien waard!

In het decor van de jonge nacht in de Bosche Broek, waar het publiek een plek zoekt in het gras van de dijk voor een spektakel met geluid, water, vuur en techniek. Ten prooi gevallen aan de stekende insecten volgden we ademloos de handelingen voor het oprichten van de instalatie met als climax een knap stukje acrobatiek.
Indrukwekkend.