Geweldig mooi, waanzinnig integer, romantisch, en zo puur, bijna echt.

Wat ontzettend romantisch!

smakelijk vermaak, onder leiding van Gentse muziekgod Peter Vermeersch. Culinair en muzikaal hoogstaand, theatraal wat minder. Leuk om naar te kijken, maar de smaak van het avocadoijs blijft langer hangen dan de voorstelling

OEI. Een gewei voor het experiment maar voor de rest behoorlijk ondragelijk. De flyer riep bij mij al wat allergische reacties op (Een Plato, Kafka, Conrad, asielzoekersaanvraag fusion, dat riekt naar hoogmoed),de uitwerking van het geheel was ook niet mis. Spoken word, moeilijke moderne muziek, ‘politiek’ theater en andere zaken waar ik helemaal niet van hou. Het betreft hier een questie van smaak, denk ik. Ondanks de pretentieusheid van de gehele onderneming kan ik de makers dan ook niet onsympathiek vinden.

Een heel verrassende voorstelling van begin tot einde. Eerst Den Bosch liggend op je rug aan je voorbij zien trekken. Dan de tocht door het …. waar het spel langzaam opbouwt tot een hele intense ervaring met geuren, beweging, water, duisternis en hele bijzondere acteurs.
Echt de moeite waard.

… the horror … the horror …

Sven is Ok maar sue is super lekker !!
zwoel blikken werpend in het publiek met de goede stem van Sven. bizar weird, alls tol und affentittenturbogeil!! odernicht schau selbst mal an…

Maakt van een mooi verhaal tevens een muzikale optocht met talloze instrumenten. Met een sample-loop bouwt hij zijn eigen orkest en doet dat met veel humor. Maar laat je hierdoor niet teveel afleiden van de werkelijke boodschap. Ooit ergens gehoord; Schone vrouw, zoet der minne. Thans is mijne verlaat uwe beginne.
Dat haal ik er in iedergeval uit.

Met de zon fel in de hemel en lieflijke witte wolkjes die aan het oog voorbij trokken was het aangenaam mijmeren en waarnemen bij deze voorstelling. Het rustgevende, mooie tempo en het heen en weer gewandel van de personages hadden op mij een zeer meditatieve werking. Het geweld vond ik niet per definitie naargeestig. Ik zou Braakland zelfs wel een vrolijke voorstelling willen noemen. Aan het eind wou ik best wel mee de kuil in.
Een extra gewei voor deze voorstelling omdat hij bij Hein Jansen de uitspraak “Is dit nog wel theater?” ontlokte.

Dit is stom. Ik heb het er niet meer over.