Vanaf het moment dat ik mijn hoofd naar binnen stak werd ik meegevoerd in een bijzondere sfeer. Het licht en geluid laat deze intieme ruimte zinderen van temperament. Ieder gezicht is toeschouwer en decor tegelijk. Slechts enkele minuten…. Toch laat deze dans een diepe indruk achter. Geweldig!

Productiehuis Brabant heeft mij met Pass the butler een heel plezierige avond bezorgd. In dit stuk kwamen alle maatschappelijke kwesties langs gestoken in een komische jas. Van plastische chirugie tot weeskind, van geldwolf tot sluwe vos. Achter het komisch masker van de spelers ging een wereld van list en bedrog schuil. Productiehuis Brabant had zich geen beter decor kunnen wensen met de museumtuin, het klopte allemaal perfect.

Leuk gedanst maar niet altijd boeiend. De dansers waren erg enthousiast.De tribune gaf niet het beste zicht.

Mooie voorstelling. Goede tekst. En goed gespeeld.
Lokatie niet optiemaal. Maargoed.

Je moet er wat voor doen om er bij te kunnen zijn: een dóórontworpen punky flyer, geen website, reserveren via een 06-nummer, bizarre aanvangstijden, een trein- en een bustocht waarna je nog een lange zoektocht naar de kassa tegoed hebt. Maar als je al deze barrières hebt overwonnen en je met het uitverkoren groepje toeschouwers na een mooie boswandeling terecht bent gekomen in openluchtzwembad De Oorsprong (Oosterbeek, bij Arnhem), kun je getuige zijn van een werkelijk prachtige voorstelling. Raoul Copier en Jacques Riebeek (geregisseerd door Irma Nijenhuis) spelen twee broers die zo lijken te zijn weggelopen uit een mooie Franse film. En ze spelen prachtig. Copier als ‘de gekke broer’, iets tussen Jezus en van Gogh, maar dan grappiger. Riebeek als een zo niet nog gekkere broer, een beetje een Houellebecq-achtig personage. Mooie, verstilde, ontroerende beelden in en om dat vreemde zwembad op net zo mooie filmachtige muziek. Filosofische, speelse teksten met een pikzwart randje. En (als je geluk hebt) zó’n mooie zonsondergang. Alleen nog volgend weekend te zien, dus wees snel!

Wat een leuke voorstelling. Origineel door setting en inhoud. Je wordt gedwongen op op een totaal andere manier te kijken naar iets waarvan je dacht alles al over te weten. In tijden niet zo hard gelachen en toch kwam ik vertederd en ontroerd de box uit…..

warmbloedig? ik weet het niet. Mij kon Renee van Bavel niet echt raken. Er mist de eigenheid. Haar stem is me te schreeuwerig en ze maakt niet genoeg contact met het publiek. De keuze van de liedjes vond ik ook wat warrig (sommige covers zijn gewoon erg goeie liedjes). De band overtuigde mij wel.

Heb weer zeer genoten van Sven Ratzke. Hij verrast mij steeds opnieuw: een zeer virtuoos zanger. Een tomaat voor de slechte sound en het slechte zicht.

Zonder meer de moeite waard! Wat een idioterie binnen 30 minuten van perfect spel. Verassend was de zangkwaliteit van Rop Verheijen. Christine van Stralen en Tina de Bruin zetten, middels geraffineerd spel, op absurdistische wijze de nachtmerrie van elk kind neer.
Een absolute aanrader, jammer dat de voorstelling maar 30 minuten duurt. Had zeker langer gemogen.

Ongelooflijk slordig. Geen aandacht aan details of afwerking
geen samenhang, grof. Alleen de muzikanten: VIRTUOOS.