Wij hebben vooral genoten van de Boulevard. Veel voorstellingen gezien. Fabuleus in het theater maar ook Tuig in de polder. Verrast door La Bonbonnera. Heerlijk en leuk gegeten bij de Baldakijn (Astrid++!) en Altra Volta. Genoten van de sfeer. Van de afsluiting op zondag hadden we tevergeefs hoge verwachtingen :-( Toch was het een geweldig festival!

Het is jammer voor Judith, die reuze haar best doet en alles keurig heeft verzorgd en afgewerkt (licht, geluid en vormgeving prima in orde)- maar dit is een tenenkrommende voorstelling. Met een witgemaakt gezicht in een strak zwart pakje bellen blazen en verbaasd kijken hoe mooi ze glanzen en zweven kan echt niet meer. Mooie voorwerpen uit een tasje of een kistje halen en met grote ogen en open mond spelen dat het een hele verrassing is wat je nu weer ziet, grrr, dat kun je geen enkel publiek meer aandoen. Het lijkt op wat heel vroeger mîme heette, maar zelfs als een persiflage van iets uit de jaren vijftig kan het echt niet meer. En het was niet eens een persiflage, maar bloedserieus bedoeld: een niet te volgen symbolisch en wereldverbeterend verhaal zonder hoogte- of dieptepunten, zonder werkelijke dramatische spanning, een scheutje Kleine Prins, een scheutje Beeldende Kunst, een scheutje Ecologie, maar alles bij elkaar iets dat verschikkelijk VERZONNEN bleef, helemaal uit het hoofd kwam en ook nog ontzettend GETONEELSPEELD werd. Alles werd gedemonstreerd, alles kreeg hetzelfde nadrukkelijke zeikerige tempo. Erg mis. Erg eerstejaars. Iemand begon tien minuten voor het einde te klappen in de hoop dat het afgelopen was. Maar nee hoor.

Ik vond de voorstelling juist heel goed gespeeld. Het kwam heel echt bij me over. En dat Beate (Eva Duijvestein) aan het begin moest huilen, dat vind ik echt heel erg knap gedaan van haar. Ook vond ik de gezichtsuitdrukkingen in de stiltes van de personages heel erg goed. Jammer vond ik dat het zo ineens afgelopen was. Ja, het einde vond ik een beetje raar… Maar verder mijn complimenten. groetjes Lilian

Bij binnenkomst in het sjofele maar zeer sfeervolle theatertje waar ‘liedjes aan de…’ zich afspeelde viel mijn oog gelijk op de knappe, volslanke dame achter de microfoon. Ze was ietwat zenuwachtig en had een gitaar in de hand. Achter haar tafeltjes en banken op het podium waarachter en waarop een stuk of tien jonge mensen (allen een beetje zenuwachtig) zaten en Gerard van Maasakkers (de fantastische Brabantste zanger met internationale allure). Het idee van de voorstelling was eigen liedjes door theaterstudenten van vier verschillende scholen (kleinkunst Den Bosch, kleinkunst Antwerpen, conservatorium en rockacademie Tilburg) aan elkaar gepraat en gezongen door G. v. Maasakkers. Dat idee pakte prachtig uit. De mooie zenuwachtige dame (Katinka Polderman) zong een knap en erg leuk nummer over kunst met een grote K. De rest van de jongelingen brachten Engels en Nederlandstalige liederen, soms Cabaret(teketet) soms pop. Stuk voor stuk erg mooi. Ontroerend. De accordeonist (Wiebe heette hij geloof ik) heeft ook potentie maar was nog niet helemaal af vond ik, zijn texten waren ook nogal tranen-zout-dronkendoordestratenvandestad-terig… Maar met hem komt het ook goed. Hij was bovendien engelachtig mooi. Om de liedjes van Maasakkers heb ik moeten huilen zo prachtig! Verder was mijn hoogtepunt van de avond de twee charismatische heren van ‘Nemo’. They rock! Zij gaan echt uitgroeien tot de nieuwe popsensatie van de Lage Landen! (Denk aan dEUS, Chemical Brothers, Super Furry Animals).
Genoten! In December schijnt deze groep mensen weer iets te gaan doen… Ik zal erbij zijn!
Ernst Baars

veel. veel. veel. gelukkig duurt het stuk maar een uur want ik werd overvoerd. moeilijk om een rode lijn te maken. maar wat ik meekreeg smaakte naar meer. en de muziek krijg ik niet uit mijn kop. the horror.

SJONGE JONGE, ‘s nachts na het werken op de boulevard, naar huis fietsend met een vriendin, heb ik het de hele terugweg gehad over hoe leuk en mooi ik deze voorstelling wel niet vond!
Ik vind dat ik denk dat een hoop bezoekers te snel hebben gedacht van: ‘wat is dit nou weer, waar slaat dit op?’.
Dan vraag ik me af, hebben zij wel goed hun oren en ogen opengedaan en ook opengehouden? wisten ze eigenlijk wel precies hoe het er vroeger aan toe is gegaan in Den Bosch? Als je er niets van weet van te voren snap ik best dat je denkt van: ‘WAAROM IN HEMELSNAAM RENT DAT MEISJE MET DIE KRULLEN MET KAARSEN ROND?’ Och, wat heb ik toch een mooie en goedbedachte dingen gezien! Die muziek maakte het top, ik hang het plaatje van maria met de bloempotten in mn kamer!

Ook een tijdje terug, maar ik de voorstelling twee keer gezien, dus ik vind dat ik er nog wel even een oordeel over mag vellen. Ik had slechte voorgevoelens. Doorgefokt vond ik al wat magertjes, maar toch wel leuk, en dat was er dan nog één van Van den Bosch. Nu was het Houtappels, die ik op de een of andere manier altijd met flauwe comedy’s associëer. Daar ben ik op teruggekomen. Ik heb om dit stuk erg moeten lachen, met name het spel tussen de drie vrouwen. Ik vond Raymonde het best in dit stuk, maar alledrie hebben ze het erg goed gedaan. De muziek vond ik ook aangenaam, en de tijd is ook ideaal voor zo’n festival.
Misschien vond ik ‘m wel beter dan Doorgefokt.

Alwéér een tijdje terug. Ik vond het wel een leuk/goed stuk. Vooral het licht vond ik erg goed gedaan, en het decor ook erg ‘functioneel’(zoals het hoort). Gijs was goed. Porgy was/is koning, en de lachende derde vond ik maar een vervelende snijboon in dit stuk. Ik weet ook wel dat hij het vervelendste type moest spelen, maar toch. Terwijl ik hem normaal niet zo vervelend vind. Goed. Een goede voorstelling.

de dans voorstelling van het spaanse dansgezelschap is zeer apart en uniek in hun soort.vooral de voorstelling waarbij het plubliek in ligstoelen onder de dansvloer ligt is helemaal te gek om te zien.

Heel sexy, zweterig, lekker. Wel echt een wijvenvoorstelling, althans mijn totale publiek was vrouw. Dat je met drie in een hokje gaat, vind ik niet helemaal gelukkig. Met tweeen is denk ik spannender. Vooral luisteren naar het spannende genot van de andere peepshows is heel leuk. Fantasisch dat het zo lekker ongecompliceerd over sex gaat.