Geweldige zanger, leuke show in verschillende talen. Zeker de moeite waard om naar toe te gaan en hopelijk komt Sven volgend jaar weer naar de Boulevard. In december 2003 en maart 2004 is hij gelukkig weer in Den Bosch, in het Koningstheater! Sven & consorten bedankt voor de geweldige show!!

Geweldig hoe een persoon in zoveel verschillende soorten types kan kruipen. Had van mij nog wel een kwartiertje langer mogen doorgaan

De bal is rond en de aardbol ook. Dat moet dus iets met elkaar te maken hebben. Onnavolgbaar bewijst voetbaltrainer Otto het verband tussen voetbal, de sekseverschillen, de wereldgeschiedenis en de evolutie. Wat een geweldig decor (ik zou het eigenlijk elke zondag moeten bekijken). Wat een geweldig spel van Jaak van Assche, die de rust in zijn spel wist te houden, en daarnaast ook de aandacht van het publiek vasthield. Een aanrader voor alle voetballiefhebbers en -haters.

2 Dames die willen laten zien wat ze in hun 1e jaar van de toneelschool hebben geleerd. Namelijk heel verschrikt kijken, een danspasje met mime en als klap op de vuurpijl een ritje in een rijdende trein, waarbij ze beide in slaapvallen. En dat allemaal minuten achter elkaar, echt erg vervelend en saai. Voor 12 euro p.p en gelukkig maar 40 minuten. Ik ben blij dat ze maar 1 avond op de boulevard staan , zodat niet nog meer mensen hun geld weggooien.

Zo iets slechts heb ik nog nooit gezien. Ik weet nog steeds niet of de 2 vrouwelijke speelsters leuk, mooi, ontroerend of goed moesten zijn. Want ik kon dit in de 40 saaiste minuten van mijn leven niet ontdekken.
Slecht, slechter, slechtst

Van het zwetende publiek werd best wat gevraagd tijdens deze zinderende voorstelling, waaraan de weergoden 100% medewerking verleenden. Maar je kreeg dan ook wat. De intro is langgerekt en tijdens de sfeervolle openingsmuziek, waarin we al een beetje kunnen wennen aan het rauwe en groeiend mooie stemgeluid van de zanger, bouwt zich de nieuwsgierigheid op naar wat er komen gaat. De leegte en onherbergzaamheid van de zanddansvloer contrasteert met de warmte die uit de muzikantenhoek komt; daar heerst bijna een kroegsfeer (de zanger steekt een sigaretje erbij op). Maar dat kan, want de dramatiek op de dansvloer had zich ook in een kroeg kunnen afspelen. Dan flitsen de bloedhete lampen aan en begint de actie op de dansvloer. Terwijl je je eerst nog vaag afvraagt of dat gekronkel nou echt nodig is, word je ingezogen in de dans. En die is spectaculair. Een waaier zand vliegt uit het haar van de vrouwelijke danser wanneer ze haar hoofd naar achteren gooit. Schrammen verschijnen op de huid, steeds meer zand plakt aan de lichamen en vliegt in het rond. Het uithoudingsvermogen van deze mensen is bewonderingswaardig. Voor mij was het verhaal ondergeschikt aan de visuele en muzikale elementen in de voorstelling. Vooral het sublieme chellospel en de schitterende aanblik van de celliste die zich als een woestijnrots verheft, verdient lof. De subtiele, sfeervolle muziek van Van der Ham blijft verrassen als je bereid bent je oren op scherp te zetten. Jammer dat de verstaanbaarheid van de teksten matig was, evenals de Engelse uitspraak.
Soms concurreerden de dans en de muziek met elkaar om de aandacht. De verbinding tussen de elementen had hier en daar sterker gekund, maar dat neemt niet weg dat de voorstelling indrukwekkend was.

Prachtig! Waarom stoppen we miljoenen in het ontwikkelen van 3d animatiestechnieken als het zo simpel kan. Ben totaal ontroerd en heb echt gevlogen. Op het moment dat ik mezelf bijna helemaal verloor, begon het te spetteren. Na al deze dagen tropische hitte ook een prachtig moment. De illusie was even verstoord, de regendruppels braken het spiegelbeeld. Toch was dat ook mooi, het gaf de kwetsbaarheid van het idee aan en ik besloot nog bewuster dat ik door de druppels heen in de illusie in wilde kijken. Prachtig einde, mooi busje. Ik wil nog een keer!

Ik vont het best vies. Maar ook wel leuk .En grapig en geinig .En de muziek was ook heel leuk. Wille julli ons de naam door geven,Want we vonde het een mooien muziek.

Een mooie voorstelling, geen topper, maar ik ben wel de gehele tijd geboeid blijven kijken naar de de drie personages op het toneel. goede acteurs, die voor mijn gevoel de voorstelling dragen. De tekst van Louis Paul Boon is mooi en spreekt tot de verbeelding. De regiekeuzes zijn soms wat minder. Ik vind het keuze om tekst zo apart te houden van handeling erg braaf. het lijkt of de maakster extreem helder heeft willen gemaken dat de monologen gedachten zijn, waardoor er weinig interactie meer is tussen de personages. De binnenkomst van de zwager brengt in die zin meer spanning in de vorm. De scene tussen de vrouw en de zwager waarin zij wel/niet genomen wil worden vond ik dan ook het hoogtepunt van de avond.

Mooie ingetogen voorstelling, Dianne Krijnen, Femke Klinkenbijl en Rogier Schippers zijn prachtig gestrande personages in een fantastisch decor van Ton de Witte en Videoprojecties van Luc Sponslee. Oorspronkelijke tekst van Louis Paul Boon is intact gelaten, wat een mooie tekstvoorstelling oplevert, verrassend en erg grappig is ook de stormachtige binnenkomst van de zwager gespeeld door Hans Maas, waarvan ik onterecht in recensies las dat hij belachelijk overdreven zou zijn. Het is een goeie regievondst omdat hij letterlijk het stuk even op zijn kop zet, waarna de van elkaar losstaande monologen lijken te versmelten. Goeie regie!